Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

arcus V

  • 1 arcus

    arcŭs (arquus), ūs, m. (dat. et abl. plur. -ubus) [st2]1 [-] arc. [st2]2 [-] arc-en-ciel, iris. [st2]3 [-] arcade, arche, voûte, arc de triomphe. [st2]4 [-] arc de cercle, arc.    - gén. arch. arqui Lucr. 5, 526; Cic. Nat. 3, 51; nom. plur. arci Varr. d. Non. 77, 12 --- fém. Enn. An. 409.    - arcus intentus in aliquem: arc tendu contre qqn.    - arcum dirigere in aliquem: diriger l'arc contre qqn.    - arcus (pluvius): l'arc-en-ciel.    - marmoreus arcus, Suet. Claud. 1: arc de triomphe en marbre. - voir hors site arcus.
    * * *
    arcŭs (arquus), ūs, m. (dat. et abl. plur. -ubus) [st2]1 [-] arc. [st2]2 [-] arc-en-ciel, iris. [st2]3 [-] arcade, arche, voûte, arc de triomphe. [st2]4 [-] arc de cercle, arc.    - gén. arch. arqui Lucr. 5, 526; Cic. Nat. 3, 51; nom. plur. arci Varr. d. Non. 77, 12 --- fém. Enn. An. 409.    - arcus intentus in aliquem: arc tendu contre qqn.    - arcum dirigere in aliquem: diriger l'arc contre qqn.    - arcus (pluvius): l'arc-en-ciel.    - marmoreus arcus, Suet. Claud. 1: arc de triomphe en marbre. - voir hors site arcus.
    * * *
        Arcus, huius arcus, m. g. Une voulte.
    \
        Dicare arcum. Tacit. Desdier un arc triomphal.
    \
        Arcus. Virgil. Arc à fleiches.
    \
        Acer arcus. Virgil. Fort arc.
    \
        Aduncus arcus. Ouid. Courbé, comme quand il est tendu ou bendé.
    \
        Laxus. Silius. Desbendé.
    \
        Sinuatus. Ouid. Courbé, quand il est bendé, Arc bendé.
    \
        Adducere arcum. Virg. Bender l'arc, Entoiser dedens un arc.
    \
        Contentus arcus. Ouid. Bendé, Tendu.
    \
        Curuare arcum. Stat. Bender, Tendre.
    \
        Arcu tela dirigere. Horat. Tirer de l'arc, Descocher fleiches.
    \
        Expedire alimenta arcu. Tacit. Tuer à l'arc des bestes pour se nourrir.
    \
        Expellere sagittam arcu. Ouid. Descocher une sajette, ou fleiche.
    \
        Fallit arcus dexteram. Senec. Quand on ne frappe point ce à quoy on tiroit.
    \
        Flectere arcum coactis cornibus. Senec. Bender.
    \
        Intendere arcum. Senec. Bender.
    \
        Intentus arcus. Cic. Bendé.
    \
        Lentare arcum. Stat. Plier, Bender.
    \
        Lunare arcum. Ouid. Courber, Bender.
    \
        Petere aliquem arcu. Stat. Assaillir, ou Frapper.
    \
        Porrigere arcum. Ouid. Confesser estre vaincu, Rendre les armes.
    \
        Remissus arcus. Horat. Desbendé.
    \
        Retendere arcum. Stat. Desbender.
    \
        Retentus arcus. Ouid. Desbendé.
    \
        Sinuare patulos arcus. Ouid. Bender.
    \
        Tendere arcum. Horat. Bender.
    \
        Tendere aliquo arcum. Pers. Adresser vers quelque lieu.
    \
        Arcus dicitur in nubibus. Cic. L'arc au ciel.
    \
        Imbrifer arcus. Tibullus. Qui ameine la pluye.

    Dictionarium latinogallicum > arcus

  • 2 arcus

    arcus, altlat. arquus, ūs, m. (vgl. angels. earh, got. arhwazna, Pfeil), I) der Bogen, a) zum Abschießen der Pfeile, curvi arcus, Ov.: arcus Haemonii, der Schütze als Gestirn, Ov.: Teucri sagittae et arcus, Ampel.: Euboea consimilis arcui, Hyg.: portus curvatus in arcum, Verg.: hic pontus ad formam Scythici arcus incurvus, Mela: speciem efficit arcus Scythici, Sall. fr.: arcum intendere, Cic., od. adducere, Verg. – b) der Regenbogen, Plaut., Cic. u.a.: arcus bibit aquam, zieht Wasser an sich, Plaut. Curc. 129: vollst. arcus caelestis, Plin., pluvius, Hor., imbrifer, Tibull., hibernus, Val. Flacc. – c) als Bauwerk, der Bogen, der Schwibbogen, Vitr. 5, 10, 2 u.a. Ov. met. 3, 30 u. 160. Lucan. 4, 15 (v. einem Brückenbogen). Frontin. aqu. 15 extr. Corp. inscr. Lat. 6, 1252: ad arcum veterem (beim alten Tore) habitare, Petr. 44, 6. – bes. Triumphbogen, Siegesbogen, Ehrenbogen, circi maximi, Suet. Ner. 25, 2: Fabianus, Sen. const. 1, 3: marmoreus cum tropaeis, Suet. Claud. 1, 3 u. 11, 3: arcus veteres, Iuven. 3, 11: arcus, tropaea, statuas deprecari, Plin. pan. 59, 2: fine anni arcus propter aedem Saturni ob recepta signa cum Varo amissa ductu Germanici dicatur, Tac. ann. 2, 41. – II) übtr.: 1) jede bogenförmige Krümmung, Bogenwölbung, v. den Windungen der Schlange, der Krümmung des Meerbusens, Ov.: v. der Krümmung des Hafens, Verg.: v. den brandenden Wellen, Ov.: v. der Lehne des Stuhls, Tac.: v. den Ranken des Weinstocks, Plin.: v. den zur Erde gebogenen Zweigen, die einwachsen sollen, Verg. u. Col. – 2) insbes., als mathemat. t. t., der Kreisbogen, Sen. u. Col.: quinque arcus, die fünf Parallelkreise der Erdkugel, die die Zonen begrenzen, Ov. – / Alter Genet. sing. arqui, Lucr. 5, 526. Cic. de nat. deor. 3, 51 M. – alter Nom. plur. arci, Varr. bei Non. 77, 12: u. Abl. plur. arquis, Tert. ad nat. 2, 15 ed. Oehler. – Abl. plur. arcubus, Manil. 3, 213. Capit. Maxim. et Balb. 16, 5. Treb. Poll. Claud. 3, 7. Veget. mil. 1, 14; 2, 15; 4, 29. Serv. Verg. Aen. 9, 622 u. 11, 6. Sidon. ep. 1, 5. Vulg. Nehem. 4, 13; vgl. Diom. 308, 2. Vel. Long. (VII) 68, 3 K. – arcus als fem., Enn. ann. 393.

    lateinisch-deutsches > arcus

  • 3 arcus

    arcus, altlat. arquus, ūs, m. (vgl. angels. earh, got. arhwazna, Pfeil), I) der Bogen, a) zum Abschießen der Pfeile, curvi arcus, Ov.: arcus Haemonii, der Schütze als Gestirn, Ov.: Teucri sagittae et arcus, Ampel.: Euboea consimilis arcui, Hyg.: portus curvatus in arcum, Verg.: hic pontus ad formam Scythici arcus incurvus, Mela: speciem efficit arcus Scythici, Sall. fr.: arcum intendere, Cic., od. adducere, Verg. – b) der Regenbogen, Plaut., Cic. u.a.: arcus bibit aquam, zieht Wasser an sich, Plaut. Curc. 129: vollst. arcus caelestis, Plin., pluvius, Hor., imbrifer, Tibull., hibernus, Val. Flacc. – c) als Bauwerk, der Bogen, der Schwibbogen, Vitr. 5, 10, 2 u.a. Ov. met. 3, 30 u. 160. Lucan. 4, 15 (v. einem Brückenbogen). Frontin. aqu. 15 extr. Corp. inscr. Lat. 6, 1252: ad arcum veterem (beim alten Tore) habitare, Petr. 44, 6. – bes. Triumphbogen, Siegesbogen, Ehrenbogen, circi maximi, Suet. Ner. 25, 2: Fabianus, Sen. const. 1, 3: marmoreus cum tropaeis, Suet. Claud. 1, 3 u. 11, 3: arcus veteres, Iuven. 3, 11: arcus, tropaea, statuas deprecari, Plin. pan. 59, 2: fine anni arcus propter aedem Saturni ob recepta signa cum Varo amissa ductu Germanici dicatur, Tac. ann. 2, 41. – II) übtr.: 1) jede bogenförmige Krümmung, Bogenwölbung, v. den Windungen der Schlange, der Krümmung des Meerbusens, Ov.: v. der Krümmung des
    ————
    Hafens, Verg.: v. den brandenden Wellen, Ov.: v. der Lehne des Stuhls, Tac.: v. den Ranken des Weinstocks, Plin.: v. den zur Erde gebogenen Zweigen, die einwachsen sollen, Verg. u. Col. – 2) insbes., als mathemat. t. t., der Kreisbogen, Sen. u. Col.: quinque arcus, die fünf Parallelkreise der Erdkugel, die die Zonen begrenzen, Ov. – Alter Genet. sing. arqui, Lucr. 5, 526. Cic. de nat. deor. 3, 51 M. – alter Nom. plur. arci, Varr. bei Non. 77, 12: u. Abl. plur. arquis, Tert. ad nat. 2, 15 ed. Oehler. – Abl. plur. arcubus, Manil. 3, 213. Capit. Maxim. et Balb. 16, 5. Treb. Poll. Claud. 3, 7. Veget. mil. 1, 14; 2, 15; 4, 29. Serv. Verg. Aen. 9, 622 u. 11, 6. Sidon. ep. 1, 5. Vulg. Nehem. 4, 13; vgl. Diom. 308, 2. Vel. Long. (VII) 68, 3 K. – arcus als fem., Enn. ann. 393.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arcus

  • 4 arcus

    arcus, ūs, m. (the orthography, arquus (cf. arquatus), is freq. in MSS., like quum for cum, quur for cur, etc.; cf. Freund ad Cic. Mil. p. 31 sq. Thus Charis. p. 92 P. upon Cic. N. D. 3, 20, 51, reads arcuis; Prisc. p. 712 P. arci; and Non. p. 425, 5, upon Lucr. 6, 526, arqui; but the distinction which the latter gram. points out (arcus suspensus fornix appellatur; arquus non nisi qui in caelo apparet, quam Irim poëtae dixerunt) does not seem to be well founded.— Abl. plur. never found;

    acc. to the gram., Don. p. 1751,

    Diom. p. 285, Prisc. p. 779, Rhem. Palaem. p. 1371 P. al., it was arcubus; so Vulg. 2 Esdr. 4, 13; cf. Rudd. I. p. 104, n. 48.— Gen. sing. arqui, Lucr. 6, 526 Lachm., and Cic. N. D. 3, 20, 51 B. and K.— Dat. arcu, Sil. 4, 18.— Nom. plur. ARCVVS, Corp. Inscr. V. 85; Inscr. Henz. 5313: arci, Varr. ap. Non. p. 77, 12.— Acc. ARCOS, Corp. Inscr. II. 3420.— Fem., Enn. ap. Prisc. p. 712 P.; cf. id. 658 P.; and Serv. ad Verg. 6, 610, says that Catull. and others used it as fem.; v. Neue, Formenl. I. p. 679) [cf. Sanscr. arālas = bent, the bent arm, aratnis = Gr. ôlenê; Lat. ulna; Germ. Elbogen; Engl. elbow. Curt.], prop., something bent; hence,
    I.
    A bow (syn. cornu).
    A.
    For shooting: intendit crinitus Apollo Arcum auratum, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 54 Müll.):

    arcus intentus in aliquem,

    Cic. Sest. 7:

    haec cernens arcum intendebat Apollo Desuper,

    Verg. A. 8, 704; 9, 665; so Vulg. Psa. 10, 3; 36, 14:

    arcum tendere,

    ib. 3 Reg. 22, 34; ib. 4 Reg. 9, 24:

    adductus,

    Verg. A. 5, 507:

    remissus,

    Hor. C. 3, 27, 67:

    arcum dirigere in aliquem,

    Pers. 3, 60:

    quom arcum et pharetram mi et sagittas sumpsero,

    Plaut. Trin. 3, 2, 98; so,

    arcum suscitare,

    Vulg. Hab. 3, 9 et saep. —
    B.
    The rainbow (fully: pluvius arcus, v. infra, II.), Enn. ap. Prisc. p. 712 P. (Ann. v. 393 Vahl.): Tum color in nigris existit nubibus arqui, * Lucr. 6, 526 Lachm.:

    arcus ipse ex nubibus efficitur quodam modo coloratis,

    Cic. N. D. 3, 20, 51:

    ceu nubibus arcus Mille jacit varios adverso sole colores,

    Verg. A. 5, 88 Rib.; so Ov. M. 6, 63; 11, 632; 14, 838:

    pluvius describitur arcus,

    Hor. A. P. 18; Liv. 30, 2; 41, 21; Plin. 18, 35, 80, § 353; Sen. Q. N. 1, 5 and 6:

    arcum meum ponam in nubibus,

    Vulg. Gen. 9, 13 sqq. (in Vulg. Apoc. 4, 3; 10, 1, iris, q. v.) al.—
    C.
    A bow or arch in building, a vault, arch, triumphal arch, etc.:

    efficiens humilem lapidum compagibus arcum,

    Ov. M. 3, 30; 3, 160; Juv. 3, 11; Suet. Ner. 25:

    marmoreus arcus,

    id. Claud. 1; so id. ib. 11; id. Dom. 13; cf. Plin. Pan. 59, 2 Schwarz.—
    II.
    Transf.
    A.
    Poet. or in post-Aug. prose, any thing arched or curved like a bow; of the breaking of waves:

    niger arcus aquarum,

    Ov. M. 11, 568.—Of the windings of a serpent:

    immensos saltu sinuatur in arcus,

    Ov. M. 3, 42.—Of a curve in flight:

    dea se paribus per cælum sustulit alis Ingentemque fugā secuit sub nubibus arcum,

    Verg. A. 5, 658.—Of the curving or bendings of a bay:

    sinus curvos falcatus in arcus,

    Ov. M. 11, 229 (cf.:

    inque sinus scindit sese unda reductos,

    Verg. A. 1, 161).—

    Of a harbor: Portus ab Euroo fluctu curvatus in arcum,

    Verg. A. 3, 533.—Of boughs of trees, Verg. G. 2, 26 et saep.—Of the back of a chair, Tac. A. 15, 57.—
    B.
    The mathematical arc, Sen. Q. N. 1, 10; Col. 5, 2, 9.—Hence, of the five parallel circles of the globe which bound the zones (or perhaps rather, the zones themselves):

    via quinque per arcus,

    Ov. M. 2, 129.

    Lewis & Short latin dictionary > arcus

  • 5 arcus

        arcus ūs (gen. ī, once, C.), m    [ARC-], a bow: intentus in me: adductus, V.: arcum tendere, H.: tela Direxit arcu, H.: pluvius, the rainbow, H.: arcus sereno caelo intentus, L.: nubibus arcus iacit colores, V.—Poet.: niger aquarum, O.: inmensos saltu sinuatur in arcūs, O.: sinus curvos falcatus in arcūs, bays, O.: Efficiens humilem lapidum compagibus arcum, an arch, O.: via quinque per arcūs, circles of the earth, O.: ad arcum sellae, Ta.
    * * *
    bow, arc, coil, arch; rainbow; anything arched or curved

    Latin-English dictionary > arcus

  • 6 arcus

    arcus arcus pluvius радуга

    Латинско-русский словарь > arcus

  • 7 arcus

    arcus arcus, us m лук (оружие)

    Латинско-русский словарь > arcus

  • 8 arcus

    arcus arcus, us m дуга

    Латинско-русский словарь > arcus

  • 9 arcus

    (арх. arquus), ūs (арх. gen. ī; abl. pl. ubus) m.
    arcum intendere C (adducere V) — натягивать лук
    2) радуга (caelestis PM; imbrifer Tib; purpureus Prp)
    3) свод (humilis a. O); сводчатые ворота, арка ( ad arcum veterem habitare Pt); триумфальная арка (a. marmoreus cum tropaeis Su)
    4) дуга, излучина ( portus curvatus in arcum V)
    5) мат. дуга Sen, Col
    6) изгиб, извив ( serpens immensos sinuatur in arcus O)

    Латинско-русский словарь > arcus

  • 10 arcus

    лук, а) для стрельбы (1. 233 § 2. D. 50, 16), b); дугообразная аркада для провода воды (1. 11. pr. D. 39, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > arcus

  • 11 arcus

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > arcus

  • 12 arcus

    bow (BOW and arrows), arch, bend, arc.

    Latin-English dictionary of medieval > arcus

  • 13 arcus

    ,us m
    дуга

    Latin-Russian dictionary > arcus

  • 14 arcus

    , us m
      лук

    Dictionary Latin-Russian new > arcus

  • 15 дуга

    arcus,us m

    Latin-Russian dictionary > дуга

  • 16 arquus

    arcŭs (arquus), ūs, m. (dat. et abl. plur. -ubus) [st2]1 [-] arc. [st2]2 [-] arc-en-ciel, iris. [st2]3 [-] arcade, arche, voûte, arc de triomphe. [st2]4 [-] arc de cercle, arc.    - gén. arch. arqui Lucr. 5, 526; Cic. Nat. 3, 51; nom. plur. arci Varr. d. Non. 77, 12 --- fém. Enn. An. 409.    - arcus intentus in aliquem: arc tendu contre qqn.    - arcum dirigere in aliquem: diriger l'arc contre qqn.    - arcus (pluvius): l'arc-en-ciel.    - marmoreus arcus, Suet. Claud. 1: arc de triomphe en marbre. - voir hors site arcus.

    Dictionarium latinogallicum > arquus

  • 17 retendo

    rĕtendo, ĕre, tendi, tensum (tentum) - tr. - détendre, débander, desserrer, relâcher.    - arcus retentus, Ov. M. 3 (arcus retensus, Phaedr. 3): arc débandé.    - ea quoque, quae sensu et animā carent, ut servare vim suam possint, velut alternā quiete retenduntur, Quint. 1, 3, 8: les choses même privées de sentiment et de vie, pour conserver leurs forces, sont détendues par une sorte d'alternative de repos.
    * * *
    rĕtendo, ĕre, tendi, tensum (tentum) - tr. - détendre, débander, desserrer, relâcher.    - arcus retentus, Ov. M. 3 (arcus retensus, Phaedr. 3): arc débandé.    - ea quoque, quae sensu et animā carent, ut servare vim suam possint, velut alternā quiete retenduntur, Quint. 1, 3, 8: les choses même privées de sentiment et de vie, pour conserver leurs forces, sont détendues par une sorte d'alternative de repos.
    * * *
        Retendo, retendis, retendi, retensum vel retentum, retendere. Ouid. Destendre.
    \
        Arcum retendere. Ouid. Desbender, Destendre.
    \
        Arcus retentus. Ouid. Desbendé.

    Dictionarium latinogallicum > retendo

  • 18 bibo

    1.
    bĭbo, bĭbi (post-class. part. fut. bĭbĭtūrus, Hier. Isa. 8, 25, 8; Vulg. Matt. 20, 22; id. Act. 23, 12; Cassiod. Hist. Eccl. 1, 1; part. perf. bĭbĭtus, a, um, Cael. Aur. Chron. 4, 3, 60; Capitol. Ver. 5, 3; Aem. Mac. c. de Porro; Plin. Val. 2, 18; inf. apocop. biber, Cato, Titin., and Fannii Annal. ap. Charis. p. 99), 3, v. a. [root bi; Gr. pi-, pinô, pepôka; whence Lat. poto, as if from po; Sanscr. pī; Slav. piti; Lith. pota], to drink (usually from thirst, a natural want; poto, to drink from passion, habit, etc.; but poto is occasionally used of water, etc., e. g. Plin. 11, 37, 68, § 179; cf.:

    bibere naturae est, potare luxuriae,

    Isid. Diff. 1. 74; and the partt. potus and potatus are regularly used instead of the partt. of bibo).
    I.
    With acc.
    1.
    Of the liquid drunk:

    per aestatem boves aquam bonam et liquidam bibant semper curato,

    Cato, R. R. 73:

    jejunus heminam bibito,

    id. ib. 126:

    si voles vinum Choum bibere, licebit bibas,

    id. ib. 48: eapse merum condidicit bibere;

    foribus dat aquam quam bibant,

    Plaut. Curc. 1, 3, 4:

    vicit vinum quod bibi,

    Ter. Eun. 4, 5, 1:

    Darius in fugā cum aquam turbidam bibisset,

    Cic. Tusc. 5, 34, 97:

    patrono malo suadebat ut mulsum frigidum biberet,

    id. de Or. 2, 70, 282:

    viveret, nisi illud (i. e. venenum) bibisset,

    Quint. 8, 5, 31:

    bibo aquam,

    id. 6, 3, 93:

    cur apud te vinum aetate tuā vetustius bibitur?

    Sen. Vit. Beat. 17, 2:

    nisi Hy. mettia mella Falerno Ne biberis diluta,

    Hor. S. 2, 2, 15:

    et Veientani bibitur faex crassa rubelli,

    Mart. 1, 103, 9:

    lac bibere,

    to suck, Ov. Am. 3, 10, 22; id. M. 9, 377; 9, 615.—Also nutricem bibere (i. e. lac de nutrice), App. M. 2, p. 115, 29.— Poet.;

    Caecubam... Tu bibes uvam (i. e. vinum),

    Hor. C. 1, 20, 10:

    in usu radix tantum duabus drachmis bibenda (i. e. sucus radicis),

    Plin. 25, 6, 30, § 67.—
    2.
    Pocula or cyathos bibere.
    (α).
    Poet., = vinum (cf. pinein kratêras):

    tristia cum multo pocula felle bibat,

    Tib. 1, 5, 50:

    ipse bibebam Sobria suppositā pocula victor aquā,

    id. 1, 6, 28:

    plura pocula = plus vini,

    id. 1, 9, 59; so,

    nomismata and aera,

    id. 1, 26, 3.—
    (β).
    Of the number of cups drunk at a merry-making: vide quot cyathos bibimus: St. Tot quot digiti sunt tibi in manu, Plaut. Stich. 5, 4, 24.—Esp. of the custom of drinking names, i. e. as many cups as there are letters in a name proposed; the number is frequently expressed by fractional parts of the as (uncia = a cyathus;

    quincunx = 5 cyathi, etc.): quincunces et sex cyathos bessemque bibamus, Gaius ut fiat, Julius, et Proculus,

    Mart. 11, 36, 7:

    crebros ergo licet bibas trientes,

    id. 1, 106, 8:

    diluti bibis unciam Falerni,

    id. v. 3 (cf. with potare:

    sextantes et deunces,

    id. 12, 28).—Hence, nomen bibere, Julium, etc., bibere:

    ut jugulem curas, nomen utrumque bibam,

    Mart. 8, 57, 26:

    Laevia sex cyathis, septem Justina bibatur, Quinque Lycas, Lyde quattuor, Ida tribus,

    id. 1, 71, 1 sq.:

    Astyanacta bibes,

    id. 8, 6, 16.—
    3.
    Fluvium, undam, pruinas bibere ( poet.).
    (α).
    = aquam ex flumine bibere:

    priusquam Pabula gustassent Trojae Xanthumque bibissent,

    Verg. A. 1, 473:

    jam crassus torrens bibitur tamen,

    Stat. Th. 4, 821:

    puram bibis amnibus undam,

    Claud. Laud. Herc. 74.—
    (β).
    Trop., to arrive at the region of the river:

    non illum nostri possunt mutare labores, Nec si... Hebrumque bibamus Sithoniasque nives... subeamus (i. e. si Thraciam adeamus),

    Verg. E. 10, 65:

    ante... Aut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrim Quam, etc.,

    sooner will the Parthians come to Germany, or the Germans to the country of the Parthians, id. ib. 1, 63:

    turbaque Phasiacam Graia bibistis aquam,

    Ov. H. 12, 10.—Hence,
    (γ).
    Qui flumen bibunt, = the inhabitants of the country through which the river passes:

    qui Tiberim Fabarimque bibunt,

    Verg. A. 7, 715:

    qui profundum Danubium bibunt,

    Hor. C. 4, 15, 21:

    qui Nilum ex ipso protinus ore bibunt,

    Mart. 7, 88, 6:

    populosque bibentes Euphraten,

    Luc. 8, 213:

    qui te, Nile, bibit, Claud. Prob. et Olybr. 38.—So of an inland sea: caesamque bibens Maeotin Alanus,

    Claud. in Rufin. 1, 812.—Of a single person:

    extremum Tanaim si biberes, Lyce,

    Hor. C. 3, 10, 1.—Similarly, montium pruinas bibere, of the rivers fed by a mountain range:

    amniumque... quicunque Odrysias bibunt pruinas,

    Mart. 10, 7, 2: fluvios qui... Alpinasque bibunt de more pruinas, Claud. Prob. et Olybr. 255.—
    4.
    Bibere aquas, to be drowned:

    neu bibat aequoreas naufragus hostis aquas,

    Ov. H. 7, 62.— Transf., of ships, to founder, to be wrecked: o utinam... Argo funestas pressa bibisset aquas! Ov. Am. 2, 11, 6.—
    5.
    Sanguinem or cruorem bibere.
    (α).
    Sanguinem, in a figurative sense, = sanguinem sitire:

    cujus sanguinem (Antonium) non bibere censeatis? (sitire, animo bibere),

    Cic. Phil. 11, 5, 10.—
    (β).
    Cruorem bibere, to draw blood, to kill:

    hasta virgineum alte bibit acta cruorem,

    Verg. A. 11, 803; Claud. in Rufin. 1, 78.—
    6.
    Transf. to things other than liquids.
    a.
    Of concrete things: dixit et ardentes avido bibit ore favillas, breathed in, drew in (of the sparks of a funeral pyre), Mart. 1, 42, 5:

    vigilandae noctes et fuligo lucubrationum bibenda,

    inhale, Quint. 11, 3, 23.—
    b.
    Figuratively, of abstract things.
    (α).
    = cupideaudire, legere:

    pugnas et exactos tyrannos... bibit aure vulgus,

    eagerly listens to, Hor. C. 2, 13, 32:

    incipe: suspensis auribus ista bibam,

    Prop. 3, 4, 8: hinc ille justitiae haustus bibat, imbibe (by reading) the love of justice, Quint. 12, 2, 31: illa divino fruitur sermone parentis, maternosque bibit mores, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 231.—
    (β).
    To imbibe, be affected with:

    infelix Dido, longumque bibebat amorem,

    Verg. A. 1, 749:

    totisque novum bibit ossibus ignem,

    the fire of love, Stat. Achill. 1, 303.—
    (γ).
    To draw out, exhaust: nudae illae artes omnem sucum ingenii bibunt, Quint. prooem. 24.—
    c.
    To swallow, i. e. forget:

    quamquam ego vinum bibo, mandata hau consuevi simul bibere una,

    Plaut. Pers. 2, 1, 3. —
    7.
    Transf., of inanim. subjects, to absorb liquids, draw, imbibe them:

    id si feceris metreta oleum non bibet,

    Cato, R. R. 100. —So trop.:

    claudite jam rivos... sat prata biberunt,

    Verg. E. 3, 111:

    inriguumque bibant violaria fontem,

    id. G. 4, 32:

    quae (terra) bibit humorem,

    absorbs moisture, id. ib. 2, 218:

    amphora fumum bibere instituta,

    Hor. C. 3, 8, 11:

    mista bibunt molles lacrimis unguenta favillae,

    Ov. F. 3, 561:

    tunc bibit irriguus fertilis hortus aquas,

    Tib. 2, 1, 44:

    lanarum nigrae nullum colorem bibunt,

    take no color, Plin. 8, 48, 73, § 193; so,

    candorem (i. e. colorem candidum) bibere,

    id. 31, 11, 47, § 123: arcus bibit (aquas) and nubes bibunt (aquas), the rainbow, the clouds draw water (according to a popular belief among the ancients):

    cur bibit arcus aquas?

    Prop. 3, 5 (4, 4), 32:

    et bibit ingens Arcus,

    Verg. G. 1, 380.—And, jestingly, of an old woman given to drink: ecce autem, bibit arcus;

    hercle, credo, hodie pluet,

    Plaut. Curc. 1, 2, 39 (44):

    unde aures nubesque bibunt atque imbrifer arcus,

    Stat. Th. 9, 405.—So with object understood:

    bibite, festivae fores,

    with reference to the wine spilled, Plaut. Curc. 1, 1, 88:

    palma toto anno bibere amat, i. e. aquam,

    Plin. 13, 4, 7, § 28.—
    II.
    Absol. (the obj. acc. understood).
    a.
    Sc. aquam:

    nec sitis est exstincta priusquam vita bibendo (of those seized by the plague),

    Ov. M. 7, 569.—
    b.
    Of liquids in general:

    numquam sitiens biberat,

    Cic. Tusc. 5, 34, 97:

    edendi mihi erit bibendique finis desideria naturae restinguere,

    Sen. Vit. Beat. 20, 5:

    ut nec bibant sine ambitione, nec edant,

    id. ib. 12, 5:

    conducit inter cibos bibere,

    Plin. 23, 1, 23, § 41:

    vino debemus homines quod soli animalium non sitientes bibimus,

    id. 23, 1, 23, § 42.—
    c.
    Esp. of wine:

    es, bibe, animo obsequere mecum,

    Plaut. Mil. 3, 1, 82:

    quamquam illud est dulce, esse et bibere,

    id. Trin. 2, 1, 37:

    jam diu factum postquam bibimus: nimis diu sicci sumus,

    id. Pers. 5, 2, 45; id. Poen. 4, 2, 13:

    decet luxuriosum bibendo mori,

    Quint. 8, 5, 23:

    ut jejuni biberent,

    Plin. 14, 28 med.Pass. impers. bibitur, they drink, he drinks, people drink:

    dies noctisque estur, bibitur,

    Plaut. Most. 1, 3, 78:

    ab tertiā horā bibebatur, ludebatur, vomebatur,

    Cic. Phil. 2, 41, 104:

    bibitur usque eo dum de solio ministretur,

    id. Pis. 27, 67.—
    III.
    With adverbs or adverbial phrases.
    a.
    Of manner:

    jucundius bibere,

    Cic. Tusc. 5, 34, 97; id. Att. 13, 52, 1:

    large,

    Plin. 10, 34, 52, § 105:

    fit invitatio ut Graeco more biberetur, i. e. propinando,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66.—
    b.
    With num. adv. denoting the number of cups:

    jam bis bibisse oportuit,

    Plaut. Bacch. 4, 3, 122:

    sic ago, semel bibo,

    id. Rud. 3, 6, 46:

    plus quam deciens, Sextiliane, bibis,

    Mart. 1, 26, 10:

    quare bis deciens, Sextiliane bibis?

    id. 1, 11, 2.—
    IV.
    With abl. or prep. and abl.
    1.
    Of the liquid, river, etc.:

    de eo vino... bibito ante cenam,

    Cato, R. R. 114: a fonte bibatur... [p. 236] an lacu, Mart. 9, 99, 9:

    ab amne,

    id. 12, 11:

    ex aquā,

    Prop. 2, 30, 32:

    ex fonte,

    id. 4, 4, 14.—
    2.
    Of the vessel.
    (α).
    Abl.:

    gemmā, i. e. poculo ex gemmā facto,

    Verg. G. 2, 506:

    caelato = e poculo caelato,

    Juv. 12, 47:

    conchā,

    id. 6, 304:

    fictilibus,

    id. 10, 25:

    testā,

    Mart. 3, 82, 3:

    vitro,

    id. 1, 37, 2; 4, 85, 1:

    ossibus humanorum capitum,

    Plin. 7, 2, 2, § 12.—And bibere understood:

    poscunt majoribus poculis, i. e. bibi,

    Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66.—
    (β).
    With ex: ex solido auro, L. Varius ap. Macr. 6, 1:

    e gemmā,

    Prop. 3, 3, 26.—
    (γ).
    With in:

    hac licet in gemmā bibas,

    Mart. 14, 120:

    in Priami calathis,

    id. 8, 6, 16:

    in auro,

    Sen. Thyest. 453:

    in argento potorio,

    Dig. 34, 12, 21:

    in ossibus capitum,

    Flor. 3, 4, 2.—
    V.
    Particular phrases.
    1.
    Bibe si bibis = bibe nunc, si omnino bibere vis, a formula urging to drink, Plaut. Stich. 5, 4, 33; 5, 4, 51 (cf.:

    age, si quid agis,

    id. ib. 5, 4, 35).—
    2.
    Dare bibere, to give to drink, a Grecism, perh. only in the foll. passages: date illi biber, Titin ap. Charis. p. 99 P. (Com. Rel. v. 78 Rib.):

    jubebat biber dari, Fann. Ann. ib: bibere da usque plenis cantharis,

    Plaut. Pers. 5, 2, 40 (45):

    quod jussi ei dari bibere,

    Ter. And. 3, 2, 4; cf.:

    ut Jovi bibere ministraret,

    Cic. Tusc. 1, 26, 65:

    ut bibere sibi juberet dari,

    Liv. 40, 47, 5: cf.: dare with subj.:

    tum vos date bibat tibicini,

    Plaut. Stich. 5, 5, 16.—And with rel. and subj.:

    nimium dabat quod biberem,

    Plaut. Cist. 1, 1, 19:

    dat aquam quam bibant,

    id. Curc. 1, 3, 4.—
    3.
    Prov.:

    aut bibat aut abeat, taken from the Greek banquets, in which the chairman (arbiter bibendi,

    Hor. C. 2, 7, 25) could demand unconditional submission to the drinking laws (ê pithi, ê apithi), Cic. Tusc. 5, 41, 118.
    2.
    bĭbo, ōnis, m. [1. bibo], a tippler, drunkard, Firm. Math. 5, 4 fin.
    II.
    Esp., a kind of worm bred in wine, Afran. ap. Isid. Orig. 12, 8, 16 (Com. Rel. v. 406 Rib.; al. bibiones).

    Lewis & Short latin dictionary > bibo

  • 19 flexus

    [st1]1 [-] flexus, a, um: part. passé de flecto. - [abcl][b]a - courbé, plié, ployé, fléchi, incliné. - [abcl]b - détourné, calmé, apaisé. - [abcl]c - variable, qui a des flexions. - [abcl]d - marqué de l'accent circonflexe.[/b]    - flexi arcus, Virg.: arcs tendus.    - flexum mare, Tac.: mer qui forme un golfe.    - flexi crines, Juv.: cheveux bouclés.    - flexi motus, Cic.: démarche molle.    - flexo in moestitiam ore, Tac.: prenant un air affligé. [st1]2 [-] flexŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de ployer, flexion, courbe, courbure, sinuosité. - [abcl]b - tour, biais, détour, circuit. - [abcl]c - changement, variation. - [abcl]d - ton, inflexion (de la voix), accent. - [abcl]e - pente, penchant. - [abcl]f - biais, tour, artifice (du style). - [abcl]g - dérivation, désinence.[/b]    - flexu eludere, Quint. 9, 2, 78: échapper en faisant des détours.    - implicatae flexibus viae, Liv. 32, 4, 4: sentiers sinueux.    - Rhenus modico flexu in occidentem versus, Tac. G. 1: le Rhin faisant un léger détour vers l'occident.    - flexus brumales, Lucr. 5, 640: solstice d'hiver.    - flexus metae, Pers. 3, 63: endroit de la carrière où l'on double la borne.    - flexus rerum publicarum, Cic.: variations de la politique.    - autumni flexu: au déclin de l'automne.    - qui flexus deceat miserationem, Quint. 1, 11, 12: une inflexion de voix qui convienne à la pitié.    - citharoedi plurimis flexibus serviunt, Quint. 1, 12, 3: les joueurs de cithare surveillent les diverses inflexions de leur voix.
    * * *
    [st1]1 [-] flexus, a, um: part. passé de flecto. - [abcl][b]a - courbé, plié, ployé, fléchi, incliné. - [abcl]b - détourné, calmé, apaisé. - [abcl]c - variable, qui a des flexions. - [abcl]d - marqué de l'accent circonflexe.[/b]    - flexi arcus, Virg.: arcs tendus.    - flexum mare, Tac.: mer qui forme un golfe.    - flexi crines, Juv.: cheveux bouclés.    - flexi motus, Cic.: démarche molle.    - flexo in moestitiam ore, Tac.: prenant un air affligé. [st1]2 [-] flexŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de ployer, flexion, courbe, courbure, sinuosité. - [abcl]b - tour, biais, détour, circuit. - [abcl]c - changement, variation. - [abcl]d - ton, inflexion (de la voix), accent. - [abcl]e - pente, penchant. - [abcl]f - biais, tour, artifice (du style). - [abcl]g - dérivation, désinence.[/b]    - flexu eludere, Quint. 9, 2, 78: échapper en faisant des détours.    - implicatae flexibus viae, Liv. 32, 4, 4: sentiers sinueux.    - Rhenus modico flexu in occidentem versus, Tac. G. 1: le Rhin faisant un léger détour vers l'occident.    - flexus brumales, Lucr. 5, 640: solstice d'hiver.    - flexus metae, Pers. 3, 63: endroit de la carrière où l'on double la borne.    - flexus rerum publicarum, Cic.: variations de la politique.    - autumni flexu: au déclin de l'automne.    - qui flexus deceat miserationem, Quint. 1, 11, 12: une inflexion de voix qui convienne à la pitié.    - citharoedi plurimis flexibus serviunt, Quint. 1, 12, 3: les joueurs de cithare surveillent les diverses inflexions de leur voix.
    * * *
        Arcus flexos incuruant. Virgil. Courbez.
    \
        Dies in vesperam flexus. Tacit. Tourné, declinant.
    \
        Genu flexum summisit. Ouid. Plié.
    \
        Os in moestitiam flexum. Tacit. Visage portant le semblant d'homme triste, Quand un homme contrefait le marri.
    \
        Flexus sonus. Cic. Son rabbatu.
    \
        Flexa iuxta nasum supercilia. Plin. Panchez, Tournez.
    \
        Flexus, huius flexus. Plaut. Pliement, Destorse, Flechissement, Courbement.
    \
        Flexus aetatis. Cic. Declin, ou Declinement de l'aage.
    \
        Autumni flexus. Tacit. Declinement.
    \
        Suffraginum. Plin. Plieure, Pliement.
    \
        Vocis. Quintil. Changement, Mutation.
    \
        Lunati flexus. Sil. Courbement en facon de croissant.
    \
        In quo flexus est ad iter Arpinas. Cic. Où est le destour pour entrer au chemin qui meine à, etc.

    Dictionarium latinogallicum > flexus

  • 20 re-tendō

        re-tendō dī, tus or sus, ere,    to release from tension, unbend, slacken, relax: lentos Arcūs, O.: arcus retentus, O.: arcus retensus, Ph.

    Latin-English dictionary > re-tendō

См. также в других словарях:

  • Arcus — de type barrière de nuage au dessus de Toulouse (France). L arcus (du latin : arcus signifiant simplement arc ) désigne un type de nuage bas ayant une forme d un rouleau ou d un arc allongé sur un plan horizontal apparaissant au cours d un… …   Wikipédia en Français

  • Arcus — may mean:*Arcus AS, a Norwegian producer of liquor *Arcus cloud, a low, horizontal cloud formation *Arcus Foundation, a foundation that envisions and contributes to a pluralistic world that celebrates diversity and dignity, invests in social… …   Wikipedia

  • arcuş — ARCÚŞ, arcuşuri, s.n. Vergea de lemn între capetele căreia se întind fire de păr de cal, care serveşte la producerea sunetelor unor instrumente cu coarde. – Arc + suf. uş. Trimis de ana zecheru, 28.05.2008. Sursa: DEX 98  ARCÚŞ s. (muz.) (reg.)… …   Dicționar Român

  • Arcus — ist die Vorsilbe um die inversen Winkelfunktionen zu kennzeichnen, siehe Arkusfunktion ein Wolkentyp, siehe Arcus (Wolke) ein Segelflugzeug des deutschen Herstellers Schempp Hirth, siehe Schempp Hirth Arcus die antike lateinische Bezeichnung für… …   Deutsch Wikipedia

  • ARCUS — (лат.), термин, чаще всего применяемый по отношению к сосудистой системе, для обозначения дугообразного соединения между собой концов двух сосудов, напр., при образовании сосудистых дуг брыжжейки, подошвенной д^ги, поверхностной и глубокой… …   Большая медицинская энциклопедия

  • Arcus — (lat.), 1) Bogen, sowohl Waffe (s. Bogen), als auch bogenförmiges Bauwerk etc.; bes. A. triumphālis, Triumphbogen; die römischen A., wie A. Augusti, A. Claudii etc., s. u. Triumphbogen u. Rom (a. Geogr.); 2) (Anat.), bogenförmige Krümmungen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Arcus — (lat.), Bogen, z. B. in der Geometrie ein Kreisbogen; A. sinus x, geschrieben arc sin x, der Bogen, dessen Sinus = x ist, entsprechend Arc cos x, Arc tg x etc., der Bogen (oder Winkel), dessen Kosinus oder dessen Tangente etc. = x ist (vgl.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Arcus — Arcus, s. Bogen …   Lexikon der gesamten Technik

  • Arcus — (lat.), Bogen; A. senīlis, s.v.w. Altersring …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Arcus — Arcus, lat., Bogen, in dem ganzen Umfange des deutschen Wertes …   Herders Conversations-Lexikon

  • arcus — (izg. ȁrkus) m DEFINICIJA mat. lučna mjera; jedinica radijan ETIMOLOGIJA lat.: luk …   Hrvatski jezični portal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»